Ons laatste verslag samen..

En dan is het alweer tijd voor het volgende verslag!

Alleen hebben we sinds onze San Juan Del Sur tour, niet meer zo goed bijgehouden wat we nou allemaal precies gedaan hebben. Dus het kan wel een beetje een warrig verhaal worden. Mijn excuses alvast daarvoor ;)

Daarnaast merken we allebei, Féline en ik, dat ons Nederlands erg achteruit gaat. En is Féline daardoor een kei geworden in nieuwe spreekwoorden verzinnen: Bij spreken van wijze, en van alle huizen thuis.. Tsja, hierbij wil ik nogmaals mijn excuses alvast aanbieden, want ik verwacht dat het verslag ook niet helemaal vlekkeloos geschreven zal worden..

Maar goed, onze avonturen na San Juan del Sur. Dat zijn er eigenlijk niet super veel. We hebben natuurlijk onze Salsa lessen, wat erg gezellig is, maar soms ook wel erg warm. Met name de dinsdagmiddag les van 3 tot 4. Beetje een warm tijdstip om een uur lang enthousiast te salsa dansen, haha. Maar het is ons elke keer weer gelukt.

Buiten de Spaanse lessen en salsa lessen om, gaan we eigenlijk zo vaak mogelijk naar het strand. Féline wil namelijk als een echte Nicaraguaanse terug naar Nederland. Wat ook aardig lukt, al zeg ik het zelf.
Natuurlijk gaan we ook nog steeds elke donderdagavond naar de Olla Quemada. En sinds San Juan, mag ook de Tequila tijdens een avondje uit niet meer ontbreken. Naast de Nica Libres die sowieso al niet ontbreken tijdens een avondje uit.

En vorige week donderdagavond, de 15e, zaten we zoals altijd rond een uur of 9 aan een tafeltje in de Olla. Wachten op de rest van onze ‘groep’ en ondertussen genieten van de Nica Libres en de mensen om ons heen. Het was die avond enorm rustig. Dat was heel raar, want het is eigenlijk nooit rustig in de Olla op donderdag. En toen er rond 22;30u nog steeds niemand van onze groep was, besloten we maar bij Carlos en zijn vrienden Leo en Marvin aan te sluiten. Zij stonden bij de bar, vlakbij de dansvloer. En we hadden voor het eerst zoiets van, als het daar ook zo rustig en saai is, gaan we een keertje vroeg naar huis. Maar, gelukkig was het er wel gezellig. Wat wil je ook, 2 blonde meiden bij de bar, die vragen natuurlijk om aandacht, ahum..hihi. Féline is ontelbare keren gevraagd om te dansen, en elke keer zei ze nee. Totdat Centebakkie langskwam, een jongen, die ik niet bij naam ken, maar wel zijn bijnaam. Centebakkie tilt Féline zo op van de barkruk, (ook al is hij een kop kleiner als Féline) en neemt haar mee naar de dansvloer. Inmiddels was het eerste shotje tequila al binnen, of misschien zelfs de 2e ook wel. Ik weet het niet meer. Maar wat ik wel weet, is dat ik enorm veel gelachen heb. Féline werd door Centebakkie de dansvloer over gezwierd, en opgetild. En daarna wilden er natuurlijk nog meer mannen met haar dansen. Helaas voor hun, Féline was wel even uitgedanst.
De volgende dag zijn we weer naar het strand gegaan. Dit keer om er ook te overnachten. We moesten alleen de zaterdagmiddag nog wel weer even terug naar Leon, omdat we door Petra waren uitgenodigd om bij de diploma uitreiking van haar project te zijn. Dit wilden we natuurlijk graag meemaken, dus konden we wel even een middagje strand missen.

De diploma uitreiking was heel leuk om mee te maken. Het zou om half 3 beginnen. Maar aangezien we in Nicaragua zijn, zijn we volgens mij pas om kwart over 3, half 4 begonnen. Jaja, geduld is een schone zaak, in dit mooie land. Maar de diploma uitreiking zelf, was ook zo voorbij. Het was bijna lopende band werk. Als ze dat in Nederland ook zo zouden doen, zouden er veel minder verveelde gezichten zijn. ;)

Afgelopen maandag, de 19e, hadden we onze laatste tour. Féline en ik wilden nog heel graag een Canopy tour doen. Het tussen de boomtoppen door vliegen aan kabels. Hetzelfde had ik in Costa Rica ook gedaan, en vond het toen zo leuk, dat ik het nu ook weer wilde. Dus gingen wij naar Tierra Tours. De canopy tour is in de buurt van Granada. Ongeveer 2 en half uur rijden vanuit Leon. Maar na even overlegt te hebben, hadden we besloten dat dat niet uit maakt, en dat we liever heen weer gingen, dan dat we er weer een paar dagen weg van moesten maken, wat eigenlijk niet goed uitkwam aangezien we ook nog Salsa lessen hadden en Féline deze in haar laatste week ook niet wilde missen. Maar goed, uiteindelijk dus afgesproken om de 19e de Canopy te gaan doen. We zouden om 8 uur bij ons huis worden opgepikt.

Een paar dagen later (voor onze tour nog), vrijdag de 16e, word ik gebeld door Tierra Tours. David, de man die we eigenlijk altijd spreken bij Tierra Tours, had met de Nederlandse eigenaar Alberto gepraat. En ze waren het er over eens geworden dat wij wel meer verdienden dan alleen de Canopy. Aangezien we al meerdere tours bij hen gedaan hadden en het vertrouwen volgens David erg groot in ons is, dat we bijna als familie voor hun zijn. Vonden ze het jammer dat we ongeveer 5 uur moesten reizen voor een paar uur Canopy. Dus hadden ze een speciale aanbieding voor ons. Voor een klein bedrag extra, wilden ze onze dag uitbreiden met een tour naar de Mombacho vulkaan, Canopy, een lunch in het plaatsje Catarina, en een tour naar de Masaya vulkaan en een taxi heen en terug. Tsja ik moet bekennen, de verkoop praatjes van David zijn erg goed, en het feit dat hij daarin verwerkt dat het voelt alsof we familie zijn, werkt al helemaal goed. Dus onze nieuwe tour was al snel gepland.

En het werd een geweldige dag. De Mombacho vulkaan, was makkelijk te doen. Aangezien we met de auto helemaal omhoog gingen. Haha. Boven, hebben we een wandeling gemaakt van iets meer dan een uur. Met ontzettend mooi uitzicht. Na Mombacho gingen we de Canopy tour doen. Dit was echt super super super leuk. De mensen die daar werken waren ook erg aardig en deden het erg leuk. We gingen met z’n 5en. Féline, ik, een stelletje uit Amerika en onze gids + 4 jongens/mannen die bij de Canopy werkten. De jongens die er werkten, waren zo relaxed en vrolijk aan het werk. Maakten veel grapjes, dat het gewoon ook echt gezellig en leuk was. Er waren 17 platformen, en de helft van alle kabels, zijn we op de raarste manieren van boom naar boom gevlogen. Vliegend als superwomen, op de kop samen met 1 van de jongens die er werkt, in je eentje op de kop, of gezellig samen. Oh en ook nog een keer als Tarzan. Ja, ze zijn hier goed in het bedenken van op wat voor manieren je allemaal aan zo’n kabel kan hangen.
Na de Canopy zijn we naar het plaatsje Catarina gegaan. Hier hebben we even tussen de souvenirtjes gesnuffeld, en een hapje gegeten. Daarna door naar de actieve Masaya vulkaan. Hier konden we ook gewoon met de auto omhoog. We moesten alleen wel een helm op als we de auto uit gingen. De vulkaan rookte heel erg, en er konden soms nog wel wat harde steentjes uit de lucht komen vallen. Na de Masaya vulkaan gingen we weer naar huis. We waren om 7 uur ’s ochtends vertrokken. En even na 7 uur ’s avonds waren we weer thuis. We waren moe, maar hadden een enorm leuke dag gehad, en waren onze familie van Tierra tours erg dankbaar voor deze dag! :)

De volgende dag gingen we ’s avonds wat eten in restaurant BarBaro. We zaten net aan een tafeltje, en hadden net de menu kaart open geslagen toen er iemand van mijn gastgezin (van 2010) bij ons kwam zitten. Zij vertelde dat ze aan het vieren waren dat Roger, de zoon van mijn gastmoeder, zijn diploma had gehaald. En of we zin hadden om bij hun te komen zitten. Dus, zo gezegd, zo gedaan. We schoven bij hen aan tafel. En dit zijn dus de leuke dingen van Nicaragua. Wij hadden als plan om gezellig nog even wat samen te eten. En niet veel later, schuiven we aan bij een Nicaraguaanse familie, waar de tequila al op tafel stond, en de biertjes hartelijk naar binnen gleden. Kortom, het werd weer een erg gezellige avond, met wederom Tequila. Weliswaar niet de Jose Cuervo Especial, onze favoriete tequila, maar goed, de tequila die er nu was, was ook lekker. Nu moet iedereen niet gelijk denken dat we in 2 alcoholisten zijn veranderd, want dat is niet zo. Hihi. We zijn nog steeds niet dronken geweest en hebben nog steeds prima onze grens in de gaten gehouden. :)

Donderdagavond gingen we zoals altijd weer naar de Olla. En deze keer waren er gelukkig wel weer meer van onze groep. Na de Olla zijn we voor de verandering een keer mee gegaan naar de Camaleon. De afterparty spot van Leon. Zoals daar op de muur staat geverfd. Ik persoonlijk vind de Camaleon niets aan. De muziek, de mensen. Het is bijna alsof we in Nederland zijn met al die toeristen en stamp muziek. Geef mij maar de salsa tentjes. :)

Vrijdagavond zijn we naar ViaVia geweest. Hier waren we al een tijdje niet meer geweest. En aangezien het Féline haar laatste vrijdag avond was in Nicaragua, wilden we nog 1x samen naar het live muziek in ViaVia. Ook dit werd weer een gezellige avond met een aantal van onze vriendengroep. Na ViaVia gingen we door de Siesta Perdida. Sommige gingen naar huis, maar Féline ik een Mauricio gingen nog even wat drinken. En terwijl we even rustig aan een tafeltje zaten, kwam er een jongen bij zitten die we kennen van de Nederlandse/Franse bakkerij. Toen we onze drankjes op hadden besloten we ergens anders heen te gaan. We begonnen in te kakken en Féline had zin in Tequila, maar die hadden ze niet in de Siesta Perdida. Dus gingen we met z’n 4e wederom naar de Camaleon.
Ons geld was bijna op, we hadden namelijk een beetje duur gedaan bij ViaVia, maar de jongens waren zo lief om een shotje Tequila voor ons te betalen. En later nog 1, En nog wat later nog één of ander drankje met rum en limoen. Erg lekker, hihi :) Ondanks de muziek, en de toeristen werd het een erg gezellige avond, en waren we om 4 uur thuis. Om 8 uur was ik al weer wakker, en om 10 uur zaten we in de bus naar het strand. De perfecte plek om al het alcohol uit ons lichaam te zweten. Haha.

Vandaag is het zondag. De laatste dag voor Féline in het mooie Nicaragua. Straks om half 12 gaan we met Petra, Michael en Mauricio naar het strand, en misschien Karin nog. Kunnen we nog even samen Féline haar vakantie afsluiten. Morgenvroeg om half 5 vertrekken we samen met de taxi van Tierra tours naar Managua, waar Féline, ik geloof om 8;15u, in het vliegtuig stapt.
En vanaf dat moment begint voor mij ook een nieuwe periode. Ik heb het plan om naar het strand te verkassen. Carlos heeft verschillende plannen, met zijn surfschool en een huis, hij wil graag iets van een hostel oid beginnen en heeft mij gevraagd of ik wil helpen. Als het allemaal goed loopt, zit er voor mij zelfs de mogelijkheid in, dat ik er ook nog een beetje aan verdien. Niet veel, maar toch, een extra zakcentje, wat natuurlijk altijd welkom is. Verder ga ik nog met Petra in gesprek over mogelijkheden en ideeën in het vrijwilligerswerk. Dus genoeg plannen, nu gaan we kijken welke er werkelijkheid worden en welke niet :)

De 2 maanden met Féline zijn voorbij gevlogen. Het is ontzettend goed gegaan tussen ons, en naar mijn mening is onze band nog sterker geworden dan dat ie al was. We zijn inmiddels helemaal op elkaar in gespeeld, en denken vaak hetzelfde op hetzelfde moment, waardoor we ook vaak hetzelfde zeggen op hetzelfde moment. Wat voor erg leuke situaties heeft gezorgd :) Ik zal vragen of Féline in Nederland ook nog een verslag wil schrijven, en dan met haar ervaringen uit Nica, en haar nieuwe ervaringen in NL. Daar ben ik dan straks heel benieuwd naar. Hoe vind ze Nederland straks.. :)

Oke, het is een beetje een onsamenhangend verhaal, maar ik hoop dat ik jullie toch nog een beetje inzicht heb kunnen geven over onze activiteiten van de afgelopen weken.

Liefs,

Feline en Liset