Even een 'berichtJE" ;)

Woensdag 17 maart; 16;00 uur
- Spoken in huis,
- Stroom uitval,
- Geen water,
- Beesten die je kamer binnendringen,
- Boze taxichauffeur, (niet op mij hoor :P haha)
- Bijtende kinderen,
- Kinderen die met stenen gooien,
- En die tegen de muur aan vallen,
- & 2 Nederlandse studenten alleen voor een klas van 32 Spaanse drukke kindjes!
- En mooie vooruitzichten, San Juan Del Sur, Corn Island, en de komst van mijn vader komt ook steeds dichterbij :D

Ik zal maar even een uitleg geven over al deze punten. Te beginnen bij de eerste, natuurlijk spookt het niet echt hier, of nou ja ik heb het nog niet gemerkt, haha. Maar afgelopen nacht schrok ik wakker van glas gerinkel. Het was 02;00 uur ’s nachts en iedereen lag op bed. Ik was niet de enige die wakker schrok, gelukkig anders had ik vast niet meer kunnen slapen! De zoon van mijn gastmoeder hoorde het gerinkel ook en sprong blijkbaar gelijk uit bed, want niet veel later ging het licht aan. Ik hoorde hem aantal keer heen en weer lopen, en blijkbaar was het niets bijzonders want na een paar minuten ging hij ook weer naar bed. Dus ging ik ook maar weer slapen. Maar ik weet nog steeds niet wie of wat het glasgerinkel veroorzaakt heeft!

Vervolgens valt ’s ochtends tegen half 5 mijn ventilator uit! En het is plotseling doodstil in huis, op mijn douchende ‘neefje’ en een andere douchende student na. Ja hoor, de stroom is uitgevallen, nu is dat in NL al vervelend, maar hier ook. Ik had het al ontzettend warm in bed:P, en nu deed mijn ventilator het niet! En toen ik tegen 6 uur wou gaan douchen was de stroom nog niet terug. Dus dat werd douchen in het donker. Nu heb ik gelukkig een soort van zaklampje op mijn telefoon, en heb ik toch nog van een beetje licht kunnen genieten! Gelukkig was een half uurtje later het licht weer terug:) Volgens mij hebben jullie in NL 1 van de afgelopen dagen langer zonder beeld op de tv gezeten, of niet :P

Ohja dat was ook nog wat, sta ik lekker gezellig in het donker, met mijn miezerige lichtje van mijn telefoon te douchen, ben ik gelukkig net klaar met mijn haar uitwassen, komt er bijna geen water uit de kraan!!!!
Nu zijn er een aantal van de groep die daar regelmatig last van hebben bij hun gastgezin, net zoals van kakkerlakken en ander ongedierte, maar ik heb er normaal gesproken geen last van. En nu, nadat er ’s nachts glasgerinkel klinkt, ’s ochtends de stroom uitvalt, en even later er bijna geen water meer uit de kraan komt, zou je haast denken dat iets of iemand iets duidelijk wil maken.. of is het stom toeval, wie weet het :P

Dat brengt me gelijk op het puntje; beesten die je kamer binnendringen. Zo heb ik nog ‘nooit’ last gehad van kakkerlakken in mijn kamer/badkamer, en hoe heten die beesten, salamanders, en mieren. Maar nu moet ook ik er blijkbaar aan geloven. Een poosje geleden, nadat mijn moeder me vroeg of ik ook last had van kakkerlakken of ander ongedierte, antwoordde ik heel vrolijk met; ‘Nee, gelukkig niet!:)’ en 1 of 2 dagen later, ja hoor wat vind ik in mijn badkamer, 1 kakkerlak! Gelukkig is het daarbij gebleven tot nu toe, wat de kakkerlakken betreft. Verder heb ik de laatste tijd regelmatig joekels van mieren over mijn muren lopen, maar die zijn ook altijd zo weer weg, gelukkig. En laatst lag ik op bed, licht uit, muziek te luisteren. Zie ik een vlek op het plafond, ik mijn licht aan en kijken wat het is, Ja hoor, een salamander(denk ik:P). Al wel vaker in huis gespot, maar nog nooooit in mijn kamer! En je wilt niet weten hoe fascinerend het is om zo’n beestje te volgen. Hij heeft nog een mier voor mij gevangen op het plafond, en op een gegeven moment zat ie precies boven mij, dat ik bang was dat als ie naar beneden zou vallen, en dat hij op mijn gezicht valt! Maar gelukkig heeft hij zich goed vastgehouden met zijn pootjes. En klom hij even later via de muur naar beneden, dit was nog mooier want hij liep naar het licht toe van mijn nachtlampje, nu kon ik hem heel goed zien, en zag ik dat het beestje een beetje een naakte mol rat uiterlijk had, heel apart.

Oh en nu de boze taxichauffeur! Dat was erg grappig, vond ik zelf. Het komt regelmatig een keer voor dat er iemand bij de taxi in komt, of dat jij bij iemand anders in de taxi komt. En normaal gesproken wordt degene die het eerst instapt ook het eerst weer afgezet. Maar soms gaat het een beetje anders omdat degene die als 2e instapt net op of net iets buiten de route eruit moet en wordt die als eerst afgezet. Zo heb ik zelf al regelmatig een klein blokje om moeten rijden omdat degene die later instapte in het andere blokje moest zijn en de taxichauffeur met de leuke verkeersregels hier makkelijker eerst de ander weg kon brengen en dan mij. Ik vind dat niet zo erg en maak er dan ook geen probleem van. Zoals de meeste mensen wat ik tot nu toe heb meegemaakt. Maar afgelopen week was er wel iemand die er een probleem van maakte. De route die de taxichauffeur voor die mevrouw moest rijden, kwam praktisch bij mijn stage langs, hij moest daarvoor in plaats van over de grote weg, over de kleine weggetjes, maar qua tijd maakt dat geen verschil. Alleen de vrouw was het daar niet mee eens, en zo begon er een discussie. Ik werd uiteindelijk wel als eerst uitgezet, (De taxichauffeur had tijdens de discussie gewoon de weg naar mijn stage gereden:P) en zo werd ik (weliswaar op de hoek, en niet voor de deur van mijn stage) als 1e afgezet.

En dan komen we nu bij mijn stage gebeurtenissen, Bijtende kinderen en kinderen die met stenen gooien. Het gebeurt bijna dagelijks en het valt me nog mee dat er tot nu toe maar 1 ‘gewonde’ is gevallen! Dit was afgelopen vrijdag.
Afgelopen vrijdag was sowieso een hectische dag, bijtende kinderen, vechtende kinderen, met stenen gooiende kinderen, met stoelen slaande kinderen. En ik ben uiteindelijk samen met een lerares en het gewonde jongentje (hij kreeg een flinke steen tegen zijn voorhoofd) nog naar het Centro de Salut geweest. Dit is een soort van huisartsenpost zeg maar, maar dan anders. Vies, maar 1 gesloten kamertje, overal dossiers, 2/3 open kamers waar mensen behandeld kunnen worden. En nou ja, al een hele ervaring om te zien, als je begrijpt wat ik bedoel, haha. De wond viel nog mee. Het jongentje had een flinke steen tegen zijn voorhoofd aan gekregen en was op mijn stage al goed uitgespoeld en behandeld. Maar om toch wat pijnstillers etc. te krijgen moesten we even naar de dokter. Hier werd de wond nog even bekeken en nog een keer schoongemaakt en toen kregen we de medicijnen en na 10 minuten stonden we weer buiten. Het viel mee gelukkig. Komen we terug op Los Ositos, zit er een meisje met haar halve jurk onder het bloed. Blijkt dat ze geslagen is met een stoel en een flinke bloedlip heeft gehad. Nou dat was ook wel te zien, lip super dik, en jurk voor de helft donker rood. Ja Ja, de kinderen zijn niet altijd van die lieverdjes blijkt wel weer :P

Dan was er vandaag de 2e gewonde. Een jongetje uit de groep waar ik de eerste 2 week had stage gelopen en waar Claudia nu stage loopt. Hij was met zijn hoofd tegen de muur gevallen. En omdat de lerares bij wie ik stage loop nu weet waar het Centro de Salut zit, moest zij mee. En was ik dus alleen, gelukkig kwam Claudia mij helpen, en geloof het of niet, wij hebben met z’n 2e als 2 Nederlandse niet goed Spaans sprekende studenten een klas van rond de 32 opdondertjes in toom gehouden. En ik moet zeggen, ik was achteraf best trots op ons Claudia ;)! Haha. Ze luisterden bijna(!) allemaal heel goed, en zijn zelfs na de pauze zo goed met hun ‘huiswerk’ bezig geweest, dat ik er zelf van verbaasd stond, zo rustig had ik ze nog nooit gezien! Maar misschien komt dat ook omdat de kokkin ze toegesproken heeft toen mijn lerares weg ging. Maar ik kon niet volgen wat ze precies zei want zij praat ontzettend snel! Haha, ja dat de kinderen naar ons moesten luisteren, en dat deden ze weliswaar ook nog. Maar goed, na een tijdje kwam mijn lerares terug met het jongentje, heeft hij 3 hechtingen gekregen. Hij was dus best hard tegen de muur gevallen.

En dan nu de vooruitzichten :D
As zondag ga ik samen met Claudia en Sharona en onze stage naar San Juan Del Sur. Een plaatsje in het zuiden van Nicaragua met hele mooie stranden (Als ik de mensen hier moet geloven ;)). Voor dit uitstapje hebben de ouders heel hard moeten werken en sparen. En is dus eigenlijk ook wel bijzonder. Ik ben heel benieuwd hoe dit is, en hoe de kinderen zijn buiten Los Ositos.

De week erna, vrijdag 26 maart. Begint onze vakantie. En ga ik samen met een groot gedeelte van de groep 4 dagen naar Corn Island. Waar de zo genoemde ‘bounty stranden’ zijn. Ben héél erg benieuwd hoe dit is, en ik ga natuurlijk ook foto’s maken zodat jullie allemaal kunnen meegenieten ;)

En niet heel lang daarna, 13 april komt papa!!!! :D Eindelijk kan ik aan iemand uit mijn eigen omgeving laten zien waar ik 4 maand gewoond, gewerkt en geleefd heb. Kijk er héél erg naar uit! :D

En weetje, aan de ene kant een iets minder leuk vooruitzicht, maar aan de andere kant ook weer wel. Papa vertrekt de 26e april weer naar Nederland, en 3 weken later moet ik ook al weer terug! De tijd gaat zo ontzettend snel. We zitten hier nu al 2 maand, volgende week hebben we al onze tussenevaluatie op stage. Terwijl we er net stage lopen in principe en net een beetje onze plek beginnen te vinden. Ik zou hier graag nog wat langer willen zijn, de kinderen nog beter leren kennen, nog beter Spaans leren, maar goed, aan de andere kant. Naar huis gaan heeft ook zijn voordelen, familie en vrienden weer zien, mijn lieve oppaskindjes, en natuurlijk mijn eigen bedje + tv en weer autorijden. Ja mensen, je gelooft het misschien niet, maar de laatste 3, dat zijn de dingen die ik mis uit Nederland. Hahaha:P Film kijken, mijn eigen bedje en autorijden. Maar goed, dat wordt straks in NL allemaal weer dubbel en dwars ingehaald, heb al verschillende film/en bios avondjes in de planning :)

Zo, nu vind ik het verslag wel weer lang genoeg,

Adios!

Ohjaaa in mijn vorige verslag had ik mijn nummer vermeld, maar het blijkt dat +505 niet werkt. Dus de mensen die het nog willen proberen; 00505- 835 973 63. ;)

En voor de mensen die nog kaartjes willen sturen, heb al aantal keer de vraag om een adres gehad,
hier het adres:

Liset Ameln
P/a Marieke Heinsbroek
Aptdo 472
León, Nicaragua