Een dorpje in de bergen..

Er was eens een klein dorpje, genaamd Monteverde wat ´onbereikbaar´ ligt verscholen tussen de bergen.

Wij werden opgepikt in Manuel Antonio door onze vertrouwde Interbus taxi die ons vervolgens naar het ´onbereikbare´ dorpje Monteverde zou brengen.
En net op het moment dat mijn lieve mama blij was dat de wegen hier zo goed waren en er geen echt gehobbel meer bij was, begon het ´gedonder´, of beter gezegt, gehobbel. Onze lieve taxichauffeur ging even zijn moves laten zien op een weg, wat je eigenljk geen weg mag noemen. Het was een bergpad met een heleboel gaten, en modder. Want ja natuurlijk regent het al de hele dag. Maar onze buschauffeur, blijkbaar getraind in dit soort ´wegen´, slingerde ons zo naar het dorp, nou ja zo. Het pad was wel 10 km lang gokken we, en hij reed van links, naar rechts en weer terug om al die leuke gaten te ontwijken (wat helaas niet altijd lukte), maar goed, het leuke was de diepe afgrond die naast dit pad was, ik heb regelmatig op het randje van de stoel gezeten, omdat onze superchauffeur op het randje van het pad reed.. 1 verkeerde beweging met deze modder/regen en het ging fout.. Tenminste, dat dacht ik. Maar zoals ik al zei, we hadden een super chauffeur, en alles ging goed. En ondanks de misselijkheid, die door zijn geweldige moves toch een beetje opspeelde, ook nog genoten van het onwijs mooie uitzicht.

Uiteindelijk dan aangekomen in het dorpje Monteverde. Erg toeristisch, maar wel gezellig. We hadden al besloten hier wat langer te blijven als in de andere dorpjes omdat hier ontzettend veel te doen is.
Nadat we een hele mooie prive kamer hebben gekregen, met 2 2 persoonsbedden, EN een eigen badkamer, waren we helemaal blij.
Nadat we ons geinstalleerd hebben, hebben we onze was even naar de lavandaria gebracht, en ons gelijk maar door die aardige meneer wat tours aan laten praten... (jaja, konden geen nee zeggen, :P haha) en hebben dan ook meteen geregeld dat we de volgende dag naar het cloudforest gingen. Hier zijn een heleboel activiteiten, en wij hebben hier de 8 bruggen tussen de boomtoppen, de vlindertuin, en de kolibrie tuin bezocht. De bruggen waren heel mooi, of nou ja, het uitzicht dat deze bruggen gaven. Enorm veel verschillende bomen, met al die bergen, gaf echt een mooi uitzicht. De vlindertuin viel wat tegen. Het zou de grootste van Costa Rica zijn, maar volgens ons was die nog kleiner als de vlindertuin in Emmen, ook heeft Emmen veel meer verschillende soorten vlinders.. Maar goed, wel weer de hele levensloop van de vlinder geleerd, (al wist ik die al wel, :P)

Na de vlindertuin gingen we naar de kolibrie tuin, dit is gewoon buiten, in een mooi stukje hebben ze wat palen met flessen suikerwater neergezet en daar komen dan alle kolibries op af, erg mooi om te zien, ze suisen keihard langs je hoofd, en die vleugels maken best veel lawaai voor zo´n klein beestje..

Toen we weer terug waren in het dorpje, onze schone was gehaald, en jawel, die aardige meneer weet ons nog een tour aan te smeren (al waren we daarvoor natuurijk ook in Monteverde, voor al die tours haha)
We hebben diezelfde avond nog een night tour gedaan in het bos. Niet midden in de nacht, zoals je zou denken ivm de naam.. maar van 6 tot 8 uur ´s avonds ongeveer.
En ik zei al dat dit dorpje erg toeristisch was, als ik je vertel dat we die avond in een busje stapten voor de tour, we op 2 mensen na, en onszelf met alleen maar belgen in het busje zaten... begrijp je hoe toeristisch het is, hahha. Maar goed wel weer erg gezellig, al die belgen.
De tour deden we uiteraard ook met een gids (anders verdwalen we zeker)en we kregen allemaal een zaklamp. Deze tour is trouwens ook de eerste keer geweest dat we onze regenponcho hebben gedragen... en dat in het regenseisoen... knap he, haha.
Maar goed, tijdens deze tour hebben we weer leuke dingen gezien, helaas geen tarantulas en puma´s, maar wel 3 luiaarden verstopt in de bomen, 3 slangen waarvan 1 net een vogeltje naar binnen werkte, wandelende takken, en een heleboel krekels en salamanders. Moe en nat gingen we weer terug naar het dorpje.

De volgende dag ging ik de Canopy tour doen. Aan kabels van de ene berg naar de andere ´vliegen´. Dit was ONTZETTEND gaaf en leuk. We waren met z´n 5e, 2 meisjes uit Israel, een stelletje uit Argentinie, en ik. We werden begeleidt door 2 jongens.
De eerste 3 kabels waren kort, dit om even in te komen. Ik ging als eerste, want het meisje dat voor mij aan de trap op liep durfde niet als eerst. Die eerste was inderdaad even spannend, maar ook zo gaaf, dat ik blij was dat we met ze 5e waren, want dan gingen we in ieder geval wat sneller dan wanneer je met een grote groep bent.
Er waren 2 kabels waarbij je met z´n 2e moet omdat deze kabels zo lang en hoog zijn dat je in je eentje en onervaren teveel wind vangt. Deze kabels waren rond de 800 meter lang, en ontzettend hoog, wat een heel erg mooi uitzicht gaf voor de tijd dat je ervan kon genieten haha.
Op een gegeven moment is 1 van de Israelische meisjes afgehaakt, en gingen we met z´n 4e door. De laatste kabel was 1 km lang. Deze heb ik samen met het Israelische meisje gedaan. Dit was zo ontzettend gaaf en ging zo snel. Het liefst wilden we nog een keer! Maar helaas, haha. Ik ben allang blij dat ik deze ervaring heb!!!

De rest van de dag hebben we lekker genoten en wat rondgelopen in het dorpje. En ja hoor, wie komen we weer tegen, die ontzettend aardige meneer, en hij weet ons een restaurant aan te smeren. Wat blijkt later, zijn vrouw runt die zaak.. we hadden het kunnen weten, haha. Maar goed het eten smaakte wel erg goed. Het was een tipical costa ricaans restaurant. We konden meekijken met de kok, die ons eten bereidde op een iets van houtgestookte kachel. Erg leuk om te zien. Ons bord bestond uit een houten ´snijplank´met een (schoon) bananenblad geloof ik. Het eten was erg lekker, maar het was jammer dat er verder niemand was, totdat wij weg gingen.

De laatste dag in Monteverde hebben we nog een tour gedaan. Naar de coffeeplantage. Ook al drink ik geen koffie, ik vond het een erg leuke tour. Ze hebben ons de hele gang van zaken uitgelegd, en we moesten zelf ook nog bonen plukken, grappig om een keer te doen, maar dit wordt mijn werk niet :P

Na deze drukke dagen werden we opnieuw opgehaald door Interbus en weer via het inmiddels gewende hobbelpad afgezet in Liberia.. Pff, dat die auto´s er nog zo goed uitzien met al die hobbelwegen.

Maar goed, aangekomen in Liberia een hotel gezocht voor 1 nacht. Om vervolgens de volgende morgen (vanmorgen 30 sept) om 6 uur met de bus richting Granada te reizen, opnieuw de grens over dus. Hoe zou dat deze keer gaan.
Helemaal prima dus. We hadden een hele luxe bus, kregen ontbijt en drinken. Moesten weer zo´n leuk formuliertje invullen en moesten bij de grens van Costa Rica de bus uit om een stempel te halen. Dit ging erg snel en soepel. Vervolgens bij de bus onze paspoorten ingeleverd aan onze bus stewardess en wat dollars betaald om voor het visum van Nicaragua. Dan 10 min door rijden, vervolgens weer allemaal uit de bus + bagage, de bagage op lange tafels leggen, liefst open. En dan komt onze lieve goldy langs.. Haha, een leuke labrador die onze bagage even op drugs ging controleren. Gelukkig had niemand dit bij zich. Vervolgens alles weer de bus in, en is het wachten op de paspoorten. Na een half uur, krijgen we die dan met stempel en visum en al terug. Alles prima geregeld dus! :D

Nu zitten we dan in Granada, een hele andere wereld dan Costa Rica en Panama, en al een aantal keer aangehaald door kinderen die wat van ons willen. Wel weer even wennen.
We hebben ook al de City tour gedaan om even de stad te verkennen. En verder weten we nog niet echt wat we gaan doen, morgen nog even een tour operater opzoeken.. Vanavond doen we verder niets meer..

En voor degene die het leuk vinden, we hebben een telefoon..dus we zijn bereikbaar! :D
Ons nummer is +505 of 00505 844 735 58 ik heb geen idee of alles overkomt, dus niet boos worden als we niet reageren. Misschien hebben we de boodschap wel niet gehad ;)

Groetjes vanuit het Warme Nicaragua! En tot over 28 dagen!