Het allerlaatste verslag

Morgen zitten we in het vliegtuig weer terug naar ons koude kikkerlandje. De laatste week is het glukkig stralend weer en zijn we natuurlijk veel aan het strand geweest. Liset geniet nog van haar laatste stranddag, afscheid nemen van playa Rocca en haar surfvriendje die daar een surfschool heeft en in een idylisch hutje op palen woont aan het strand.
Ik heb dus alle tijd om dit verslag te typen.

We zijn drie weken in Leon geweest en Liset heeft mij Leon laten zien, een gezellige bruisende stad met aardige mensen, nou ja, op een na dan!!! maar dat komt straks. We hebben echt vakantie gehouden en maar twee tours gedaan, naar de Mangrove bossen, wat in het regenseizoen vlgns liset weer heel anders is dan in de zomer en hebben de modderpoelen en het leguanen dorp bezocht. De rest van de dagen hebben we genoten van Leon, zelfs ik kreeg al een echt thuis gevoel waar die ene zakkenroller gebruik van heeft gemaakt in Viavia op de gezellige vrijdagavond heeft hij toegeslagen en ontdekte ik ineens dat ik met een leeg tasje liep, de portemonaie was er uit gehaald, met al het geld en alle pasjes erin, Jaja.... hielden we in het begin nog alles gescheiden, want ja je kon nooit weten..... hadden we nu voor het gemak alles in 1 portemonaie gedaan en die namen we overal mee na toe. Gelukkig heeft Johan alle pasjes gelijk geblokkeerd, de creditkaart was al volop in gebruik in het Casino, maar gelukkig had de mevr. van de Visa hem al op voorhand geblokkeerd, want ze vertrouwde het niet. En gelukkig hadden wij nog euros thuis liggen, die we gewisseld hebben op de hoek van de straat, zo hebben we ons toch gered, hahaa... maar het is wel schrikken!!!
De aangifte is gedaan op een hele oude typmachine met een velletje carbon ertussen en de kopie moesten we zelf kopieren in een winkeltje op de hoek, geld kregen we mee van de politie, hahaa, want ja, dat hadden we natuurlijk niet.

Ik wil nou nog 1 belangrijke vraag beantwoorden: heb ik nou ook last van een cultuurschok gehad?????
En ik moet bekennen van NEE, eigenlijk helemaal niet ???? Over dit antwoord heb ik lang nagedacht, hoe kan dat nou, dit land is zoveel armer dan ons eigen land?
ik denk dat het ligt aan het feit dat de verwestering ook heeft toegeslagen in Centraal Amerika en wij zijn eigenlijk alleen maar in touristische streken geweest, want het is gewoon niet veilig voor buitenlanders om in de arme wijken te komen, dus met eigen ogen heb ik het niet gezien.
We hebben wel met Nederlanders gepraat die hier projekten leiden en vrijwillgerswerk doen.
Nicaragua heeft sinds de jaren 80 stedenbanden met Nederlandse steden en andere Europese en Amerikaanse steden. Ze kennen ook het micro-krediet waardoor veel jongeren hun eigen winkeltje konden beginnen in Leon.
Verder hebben we gehoord van projekten die betonnen vloeren leggen voor de armste families of hutjes op palen timmeren en ook worden kinderen van arme families voorzien van schoolspullen en schooluniformen. De grootste problemen hier zijn de waterhuishouding vooral in het regenseizoen en de niet geregistreerde kinderen, die dus ook niet naar school gaan.
Om een lang verhaal kort te maken er is nog genoeg te doen.

Rest mij nu nog iedereen te bedanken die ons gevolgd heeft op onze reis. Wij vonden het erg leuk iedere keer de reacties te lezen.
Enne..... ik blij dat ik deze reis kon maken, dat ik de kans kreeg en hem aangegrepen heb om 7 weken lang met Liset door Midden Amerika te trekken.
Een hele dikke kuzz voor Liset, die haar ´mammie´ op sleeptouw heeft genomen. Soms voelde dat echt zo, want de meeste mensen hier kunnen geen engels en ik kan geen spaans!!??
En natuurlijk het thuisfront, Johan en Erik, vanuit hier alvast een kuzzzz, dat jullie 7 weken lang zonder mij moesten stellen dat is natuurlijk een hele opgave, maar ik heb hier niks over gehoord. mijn dank hiervoor:-)

Totziens tot in Nederland!!!!!!!!!